Zapraszam do oceny.

W fotografii nie zawsze liczą się: kreatywność, śmiałość i odwaga.  Czasami warto posłuchać dobrych rad wujka z brodą i zakręconym wąsem. Zebrałem dla Was kilka rad, które pomogą ustrzec się głupich błędów przy korzystaniu z wymarzonej lustrzanki.


Nie fotografuj jedną ręką

Aparat powinno się trzymać obiema rękami – prawa ma chwycić grip i spust, a lewa podtrzymywać korpus oraz obiektyw.  Fotografowanie jedną ręką może skutecznie spowodować rozmycie zdjęć, a przecież w większości przypadków chce się tego uniknąć. Pamiętaj o tym!
Nie zostawiaj aparatu w samochodzie

Każda lustrzanka przykuwa uwagę, a już szczególnie, kiedy leży spokojnie na widoku w aucie. Nawet jeśli ukochany aparat nie zostanie ukradziony, to może nieco ucierpieć – zbyt mocno się wychłodzić lub przegrzać, a czasami nawet zamoknąć ze względu na wilgoć panującą w samochodzie. Matryce w aparatach są bardzo czułe na zmiany temperatur czy wilgotności i szybko się uszkadzają.
Nie korzystaj z automatycznych trybów

Nie po to kupuje się lustrzankę (zwłaszcza z nieco wyższego segmentu), żeby korzystać z trybów automatycznych. Projektanci starają się, aby aparaty były coraz “mądrzejsze” – same wybierały idealne ustawienie ekspozycji czy balansu bieli. Niestety, każdy aparat, nawet najlepszy, jest w rzeczywistości bardzo “głupi” – nawet jeśli ma tryb Inteligent Auto



Żaden komputer i algorytmy w korpusie aparatu nie zastąpią wprawnego oka i umysłu człowieka. Lustrzanki mają ogromną przewagę nad kompaktami, z których pewnie spora część z Was wcześniej korzystała, ale można wykorzystać te zalety dopiero w trybie manualnym lub półautomatycznym.

Na początku warto korzystać z trybów półautomatycznych, w których automatyka jest ograniczona do jednego z parametrów, np. czasu naświetlania przy podanej wartości przysłony lub czułości ISO. Można wtedy podpatrzyć, jakie zależności zachodzą między parametrami, i później próbować samemu w trybie M.
Nie chwal się lustrzanką

Zawsze powtarzam, że jeśli coś potrafisz, to nie musisz się tym nachalnie chwalić. Twoje prace powinny mówić same za siebie. To nie aparat świadczy o Tobie, ale Twoje zdjęcia. Znane powiedzenie, że to nie aparat robi zdjęcia, ale człowiek, sprawdza się tu idealnie. Chwalenie się nowo zakupioną lustrzanką to po prostu wielki obciach, który kiepsko świadczy o dojrzałości i klasie właściciela.
Nie włączaj i wyłączaj ciągle aparatu

Warto dbać o baterie, ale nie robi  się tego, włączając i wyłączając ciągle aparat. Po włączeniu wystarczy pozostawić go, a lustrzanka sama przejdzie po chwili w stan czuwania. W takim trybie aparat pobiera minimalne ilości prądu.

Dlaczego nie lepiej go wyłączyć? Zawsze gdy później przekręcisz przycisk na ON, aparat na nowo uruchomi wszystkie procesy, ekran LCD czy czyszczenie matrycy. Uruchamianie aparatu pobiera sporo energii z akumulatora.
Nie grzeb przy matrycy

Wspomniałem już o tym, że matryca jest bardzo czuła. Nie tylko na zmianę temperatur czy zbytnią wilgotność oraz wstrząsy, ale także na nawet drobne uszkodzenia mechaniczne.

Jeśli uznasz, że trzeba przeczyścić wnętrze lustrzanki, to najpierw skorzystaj z wbudowanego systemu czyszczenia sensora, który w większości wypadków bazuje na ultradźwiękach. Jeśli to nie pomoże, odkręć obiektyw i przedmuchaj wnętrze specjalną gruszką. Nie dmuchaj ustami na lustro, a już tym bardziej na matrycę, ponieważ powietrze z wnętrza organizmu jest po prostu ciepłe, dosyć wilgotne i może pozostawić parę na lustrze.

Na końcu możesz skorzystać z odpowiedniego, bardzo delikatnego pędzelka do czyszczenia optyki.

W ostateczności możesz podnieść lustro i delikatnie przedmuchać gruszką sam sensor, uważając jednak, aby pod żadnym pozorem niczym go nie dotknąć. Nawet wspomnianym pędzlem.
Nie korzystaj z dźwięków

Pracując na koncertach, mam czasem nieprzyjemność obserwować osoby, które w żaden sposób nie szanują muzyki ani ciszy i fotografują lustrzankami z włączonymi dźwiękami. Mówię tu przede wszystkim o przykrym podwójnym pisku potwierdzającym uchwycenie ostrości przez aparat, który jest zazwyczaj standardowo włączony w nowych lustrzankach. Fotografując w studiu nie musisz na to zwracać uwagi, ale jeśli wyciągasz lustrzankę podczas jakiegoś wydarzenia, wśród ludzi, nie zwracaj niepotrzebnie na siebie uwagi.

 Twój aparat potrafi zapisać pliki typu RAW, to masz powody do radości. Mimo że najpopularniejszym sposobem na przechowywanie i zapisywanie zdjęć na kartach pamięci jest JPG, to korzystanie z formatu RAW może dać wiele, wiele korzyści. Jak się zabrać do plików RAW?


Zacznijmy od tego, że pliki RAW są specyficzne dla każdego typu aparatu, a każdy producent matryc i aparatów ma swoje sposoby aby je zapisać w pliku. Dlatego mamy do czynienia z plikami NEF (z Nikonów), CRW/CR2 (z Canonów), ORF (z Olympusów) i innych. Jedynie Adobe próbuje już od lat promować swój format DNG jako uniwersalny. Jak do tej pory udało niewielu producentów zdecydowało się na zapisywanie RAWów w plikach DNG bezpośrednio w aparacie. Niemniej jednak możliwa jest konwersja z dowolnego w zasadzie formatu na format DNG z pomocą specjalnego konwertera (dostępnego dla Mac OS X i Windows).

Mimo tej różnorodności, sporo programów potrafi otworzyć dowolny z typów plików RAW. I jeśli nie liczyć oprogramowania dołączanego do aparatu i obsługującego właściwy dla siebie format pliku, to mamy do dyspozycji całkiem pokaźną listę programów pozwalających na zaawansowaną obróbkę. Niestety, przeważnie są to całkiem drogie, programy komercyjne – choć znajdzie się i jeden wyjątek.

Co tak w ogóle znajduje się w takich plikach? Znajdziecie tam nieprzetworzone przez procesor aparatu dane prosto z matrycy Waszego aparatu. Danych obrazu którymi możemy manipulować jest znacznie więcej niż w analogicznie zapisanym pliku JPG.

Najpopularniejszym sposobem jest skorzystanie z doskonałego Adobe Camera Raw, modułu do obsługi takich plików, który można znaleźć w Adobe Photoshop (ok. 3500 zł) czy znacznie tańszym Adobe Photoshop Elements (ok. 380 zł) dostępny zarówno dla Windows, jak i Mac OS X. Rozwiązaniem skierowanym do profesjonalnych fotografów firmowanym przez Adobe jest Lightroom 2 (ok. 1300 zł).

 Ciekawą propozycją jest BreezeBrowser Pro (ok. 70 dolarów), który jest generalnie programem do zarządzania i przeglądania zdjęć ale posiada również odpowiednie narzędzie służące do konwersji plików RAW na inne formaty i przez to jest całkiem przydatny.

Capture One 4 firmy PhaseOne to pierwsza liga jeśli chodzi o tego typu oprogramowanie, występuje w wersji standardowej (ok. 99 euro) oraz Pro (ok. 299 euro). Jeśli korzystacie z Mac OS X to w pierwszej kolejności powinniście zainteresować się oczywiście Apple Aperture 2 (ok. 1200 zł).

Doskonałą i całkowicie darmową alternatywą jest RawTherapee v.2.4 który dostępny jest dla Windows XP/Vista oraz Linuksa.

Witajcie szukam FW lub PS CS5 w wersji angielskiej. Wiecie może jaka firma w Polsce sprzedaje? Może znacie jakichś znajomych? Proszę nie przysyłajcie mi linków do allegro , bo wole omijać ten serwis jeśli chodzi o tak drogi zakup.
 Pozdrawiam!

Zapraszam do oceny.