Skróty klawiszowe dla Photoshopa:

Ctrl + Z – Cofa ostatnio wprowadzoną zmianę, przydatne w przypadku niewielkich pomyłek, przy korekcie.

Ctrl + Alt + Z – Podobnie jak w przypadku powyżej, z tą jednak różnicą, że z każdym wybraniem tego skrótu przechodzimy jeden krok wstecz.

Shift + Ctrl + Z – Podobnie jak w przypadku powyżej, z tą jednak różnicą, że z każdym wybraniem tego skrótu przechodzimy jeden krok do przodu.

Tab – Ukrywa lub pokazuje wszelkie okienka narzędziowe, pozostawiając sam obszar roboczy, idealne do podglądu naszej pracy i/lub ocenienia jej efektu.

Ctrl + 0 – Fit on screen – Dopasowuje naszą pracę do wymiarów ekranu.

Ctrl + 1 – Actual pixels – Pokazuje naszą grafikę w aktualnej, rzeczywistej rozdzielczości.

F – Przełączanie między trybami normalnego ekranu, pełnego ekranu z paskiem zadań, bez paska tytułu oraz pełnego ekranu z czarnym tłem. Działa świetnie, gdy używany w połączeniu z Tab , aby ukryć paski narzędzi, pozwala osiągnąć maksymalną przestrzeń roboczą

X – Zamiana kolorów pierwszoplanowego i drugoplanowego.

D – Ustawia kolory na domyślne(czarny i biały).

Ctrl + S – Szybki zapis do pliku naszej pracy

Shift – Użyteczny klawisz.Pozwala nam na rysowanie idealnie prostych linii przy użyciu narzędzi takich jak np. pędzel, czy linia,

[, ] – Pozwalają nam w szybki sposób zmieniać rozmiar pędzla,

Ctrl + I – Szybkie odwrócenie kolorów(negatyw/pozytyw),

Shift + [, ] – Podobnie do poprzedniego, z tą jednak różnicą, że zmieniamy nie rozmiar pędzla, tylko jego twardość,

Ctrl + Shift + Alt + strzałki – Kopiuje nam aktualnie wybraną warstwę i przesuwa zgodnie z kierunkiem strzałek o kilka pixeli,

Ctrl + Backspace – Kolor pierwszoplanowy

Alt + Backspace – Kolor drugoplanowy,

Shift + Backspace – Opcje wypełnienia,

Shift i klawisze numeryczne – Zmiana parametrów opacity oraz fill,

Ctrl + Shift + N – Dodanie nowej warstwy,

Ctrl + Alt + Shift + N – Jak wyżej, pomija dla niektórych irytujące wyświetlanie okienka dialogowego,

Ctrl + Shift + E – Scala wszystkie widoczne warstwy i blokuje je,

Ctrl + A – Tworzy zaznaczenie wokół całego płótna,

Ctrl + T – Pozwala na swobodne przekształcanie wybranego elementu.


Ctrl + Alt + Shift + K – Wywołuje okno pomocy odnośnie skrótów klawiszowych, pozwala również tworzyć własne skróty.






A – Selection Tool (Zaznaczanie ścieżki)
B – Paintbrush Tool (Pędzel)
C – Crop Tool (Kadrowanie)
E – Eraser Tool (Gumka)
G – Gradient Tool (Gradient)
H – Hand Tool (Raczka)
I – Eyedropper Tool (Kroplomierz)
J – Airbrush Tool (Aerograf)
K – Slice Tool (Odcięcie)
L – Lasso Tool (Lasso)
M – Marque Tool (Zaznaczanie)
N – Notes Tool (Adnotacje)
O – Dodge Tool (Rozjasnianie)
P – Pen Tool (Pióro)
R – Blur Tool (Rozmycie)
S – Stamp Tool (Stempel)
T – Type Tool (Tekst)
U – Rectangle Tool (Prostokąt)
V – Move Tool (Przesuniecie)
W – Magic Wand Tool (Różdżka)
Y – History Paintbrush Tool (Pędzel Historii)
Z – Zoom Tool (Lupka)
1-0 – Opacity (Krycie Narzędzia 10% – 100%)
[ - Zmniejszenie wielkości pędzla
] – Zwiększenie wielkości pędzla
, – Poprzedni pędzel
. – Następny pędzel
Shift+[ - Zmniejszenie twardości pędzla o 25%
Shift+] – Zwiększenie twardości pędzla o 25%
Shift+ – Ostatni pędzel
Shift+A – Wybór Path Component Selection/Direct Selection Tool
Shift+B – Wybór Paintbrush/Pencil Tool
Shift+E – Wybór Eraser/Background Eraser/Magic Eraser Tool
Shift+G – Wybór Gradient/Paint Bucket Tool
Shift+I – Wybór Eyedropper/Color Sampler/Measure Tool
Shift+K – Wybór Slice/Slice Select Tool
Shift+L – Wybór Lasso/Polygonal Lasso/Magnetic Lasso Tool
Shift+M – Wybór Rectangle/Elliptical Tool
Shift+N – Wybór Notes/Audio Annotation Tool
Shift+O – Wybór Dodge/Burn/Sponge Tool
Shift+P – Wybór Pen/Freeform Pen Tool
Shift+R – Wybór Blur/Sharpen/Smudge Tool
Shift+S – Wybór Clone Stamp/Pattern Stamp Tool
Shift+U – Wybór Rectangle/Rounded Rectangle/Ellipse/Polygon/Line/ Custom Shape Tool
Shift+Y – Wybór History Brush/Art History Brush Tool

ZAZNACZANIE:
Delete/Backspace – Wyczyść zaznaczony obszar
Ctrl+D – Odznacz
Ctrl+A – Zaznacz wszystko
Shift+Ctrl+D – Zaznacz ponownie
Alt+Ctrl+D – Wtapianie
Shift+Ctrl+I – Odwróć zaznaczenie

WIDOK:
F – Zmiana trybu ekranu
Alt+Ctrl+; – Zablokuj linie pomocnicze
Ctrl+H – Pokaz dodatkowe
Alt+Ctrl+’ – Siatka
Ctrl+R – Miarki
Space (Spacja) – Raczka
Ctrl++ – Przybliżanie
Ctrl+- – Oddalanie
Ctrl+Alt+0 – Rozmiar 100%
Alt+Ctrl++ – Przybliżanie ze zmiana rozmiaru okna
Alt+Ctrl+- – Oddalanie ze zmiana rozmiaru okna

KOLORY:
D – Resetuj kolory
X – Zamień kolor narzędzia z kolorem tła
Ctrl+L – Poziomy
Shift+Ctrl+L – Auto-poziomy
Alt+Shift+Ctrl+L – Auto-kontrast
Ctrl+M – Krzywe
Ctrl+B – Balans kolorów
Ctrl+U – Barwa/Nasycenie
Shift+Ctrl+U – Osuń kolor
Ctrl+I – Odwróć kolory
Shift+Ctrl+Y – Pokaz kolory będące poza przestrzeni? dla druku

EDYCJA:
Q – Maskowanie
Ctrl+X – Wytnij
Ctrl+C – Kopiuj
Ctrl+V – Wklej
Ctrl+Z – Cofnij
Shift+Ctrl+C – Kopiuj załączone (uwzględnia wszystkie widoczne warstwy)
Shift+Ctrl+V – Wklej do zaznaczenia
Alt+Shift+Ctrl+V – Wklej poza zaznaczeniem
Alt+Shift+Ctrl+Z – Krok w przód w Historii
Alt+Ctrl+Z – Krok w tył w Historii
Shift+Ctrl+F – Krycie użytego filtra
Shift+Backspace – Wypełnij
Alt+Backspace – Wypełnij kolorem narzędzia
Ctrl+Backspace – Wypełnij kolorem tła
Ctrl+T – Swobodnie przekształć
Shift+Ctrl+T – Przekształć ponownie
Ctrl+F – Ostatni filtr
Shift+Ctrl+X – Skraplanie

WARSTWY :
Ctrl+[ - Przenieś obecna warstwę w dól
Ctrl+] – Przenieś obecna warstwę w górę
Shift+Ctrl+[ - Przenieś obecna warstwę na sam dól
Shift+Ctrl+] – Przenieś obecna warstwę na sama górę
Ctrl+G – Grupuj z poprzednia
Shift+Ctrl+G – Rozgrupuj
1-0 – Krycie warstwy
Ctrl+J – Powiel warstwę
Ctrl+E – Połącz w dól/spłaszcz połączone
Shift+Ctrl+E – Złącz widoczne
Shift+Ctrl+N – Nowa warstwa
Alt+Shift+[ – Najniższa warstwa
Alt+Shift+] – Najwyższa warstwa

PALETY:
Tab – Pokaz/Schowaj wszystko
Shift+Tab – Pokaz/Schowaj wszystkie palety
F6 – Pokaz/Schowaj paletę kolorów
F7 – Pokaz/Schowaj paletę warstw
F8 – Pokaz/Schowaj paletę informacyjna
F9 – Pokaz/Schowaj paletę akcji

PLIK:
Ctrl+N – Nowy
Ctrl+O – Otwórz
Alt+Ctrl+O – Otwórz jako
Ctrl+W – Zamknij
Shift+Ctrl+W – Zamknij wszystkie
Ctrl+S – Zapisz
Shift+Ctrl+S – Zapisz jako
Shift+Ctrl+Tab – Następny dokument
Ctrl+Tab – Poprzedni dokument
Alt+Shift+Ctrl+P – Opcje drukowania
Shift+Ctrl+P – Ustawienia strony
Ctrl+P – Drukuj
Ctrl+Q – Zakończ

Każdy świeżo upieczony posiadacz cyfrowego aparatu fotograficznego zaczyna fotografować dużo i wszystko. Jednym z częstych elementów występujących na fotografiach są kwiaty. Powód jest prosty. Są ładne, kolorowe, nie uciekają sprzed obiektywu, fotografowane nie marudzą, pozują bardzo cierpliwie.

     Po pierwszej sesji, wypełnioną po brzegi zdjęciami, kartę pamięci przenosimy do komputera i...
 No właśnie... Na ekranie monitora widzimy obrazy, które w niczym nie oddają piękna, które jeszcze przed kilkoma minutami usiłowaliśmy uwiecznić naszym nowiutkim, nabytym często za ciężkie pieniądze super cyberaparatem. Zamiast liści - zielone plamy, zamiast pięknych kolorowych płatków - bezkształtne jednokolorowe połacie. A przecież w reklamach naszego nowo nabytego sprzętu wyglądało to tak ładnie i bezproblemowo.

     Zaczynamy nerwowo szukać przyczyny takiego stanu rzeczy. Uszkodzony aparat? Zły obiektyw?

     W znakomitej większości przypadków wina leży po stronie zafascynowanego nową zabawką fotografa, zdającego się całkowicie na zupełnie automatyczne ustawienia sprzętu.
     W tym artykule postaram się podzielić moimi doświadczeniami związanymi z fotografowaniem różnego rodzaju roślin ze szczególnym uwzględnieniem kwiatów. Mam nadzieję, że jego lektura pomoże uzyskać znacznie lepsze efekty podczas kolejnych sesji fotograficznych.
     Artykuł podzieliłem na kilka części dotyczących sprzętu, jego ustawień, kadrowania oraz obróbki wykonanych fotografii.

 WYBIERAMY APARAT I AKCESORIA


    Do fotografowania kwiatów nadaje się niemalże każdy aparat cyfrowy. Aby uzyskać jednak dobre efekty warto zaopatrzyć się w sprzęt posiadający:
 - kreatywne tryby fotografowania (minimum to tryb priorytetu przysłony - oznaczany często literami AV), - możliwość korygowania ekspozycji w zakresie -2EV do +2EV,
 - dobrej jakości obiektyw umożliwiający zmianę ogniskowej (nie będą nam potrzebne tzw. hiperzoomy - wystarczy ekwiwalent ogniskowych dla aparatu małoobrazkowego w zakresie 35-100mm),
 - możliwość stosowania nasadek na obiektyw - opcjonalnie (nasadka makro, filtry, itp.),
 - możliwość zapisywania fotografii w trybie RAW (niezłe efekty można tez uzyskać zapisując zdjęcia w formacie JPEG, jednak tryb RAW daje nieporównywalnie więcej możliwości obróbki zdjęcia oraz znacznie lepszą jakość zdjęć),
 - możliwość przykręcenia do statywu (dzisiaj już chyba wszystkie aparaty taka możliwość posiadają),
 - możliwość wyzwalania migawki zdalnie (wężyk, pilot) lub tryb samowyzwalacza. W lustrzankach cyfrowych przydaje się też możliwość wstępnego uniesienia lustra,
 - możliwość całkowitego wyłączenia lampy błyskowej (!!!).

    Produkowane dzisiaj aparaty cyfrowe posiadają zazwyczaj większość bądź wszystkie te możliwości. Najczęściej występującym brakiem jest niemożność zapisu fotografii w trybie RAW. Tryb ten jest domeną lustrzanek cyfrowych i aparatów kompaktowych z wyższej półki cenowej. Jego brak nie będzie stanowił bardzo dużej przeszkody. Jeśli chcemy publikować zdjęcia w galeriach www w zupełności wystarczy nam format JPEG.

    Zakupując aparat cyfrowy zwracamy najczęściej uwagę na tzw. ilość megapikseli matrycy światłoczułej. Jest to istotne, ale dopiero w zestawieniu z określeniem fizycznych wymiarów tej matrycy. Większa fizycznie matryca daje obraz znacznie wyższej jakości, pozbawiony tzw. szumu.

    Generalnie, wybór aparatu cyfrowego to kwestia bardzo indywidualna. Zależy od posiadanych funduszy i preferencji. Nie będę w tym artykule polecał konkretnych modeli i firm. Myślę, że każdy średnio i bardzo zaawansowany kompakt lub dowolna cyfrowa lustrzanka sprawdzi się w omawianym rodzaju fotografii bardzo dobrze.

    Mój sprzęt to lustrzanki Canon EOS 300D oraz ostatnio nabyty Canon EOS 30D z zestawem kilku obiektywów (w tym kilka egzemplarzy produkcji rosyjskiej mocowanych za pomocą adaptera do korpusu Canona -świetnie sprawdzających się przy fotografii kwiatów). Szczególnie dobrze spisuje się Jupiter 2/85 dający bardzo dużą kontrole nad głębia ostrości oraz posiadający wspaniałą plastykę. Inną "perełką" jest Jupiter 3,5/135, który wraz z pierścieniami pośrednimi lub mieszkiem stanowi świetny i bardzo tani zestaw do fotografii makro. Dużo zdjęć wykonuję też obiektywem KIT'owym (EFS 18-55). Używam także makrokonwertera Raynox DCR 250 do większych zbliżeń.

    Niezbędnym wyposażeniem jest statyw lub chociaż monopod. Większość nieostrości na zdjęciach wynika z niestabilnej ręki fotografa, a ww. urządzenia pozwalają bardzo skutecznie ich uniknąć.

    Uzupełnieniem całego zestawu jest komputer z oprogramowaniem graficznym. Takie oprogramowanie często jest dołączane do aparatu cyfrowego (w moim był PhotoShop Elements 2). Można też skorzystać z wielu znakomitych bezpłatnych narządzi jak GIMP czy Photofiltre, których ogromna ilość jest publikowana w dołączonych do gazet o tematyce komputerowej i fotograficznej płytach CD.

    Nie będę w tym artykule celowo omawiał obróbki za pomocą Photo Shopa (z wyłączeniem PS Elements) gdyż jest to oprogramowanie bardzo drogie i niewielu właścicieli aparatów cyfrowych może sobie na nie pozwolić.

 USTAWIAMY APARAT


    Przed przystąpieniem do wykonania zdjęć poszperajmy trochę po ustawieniach aparatu. Pierwsze ustawienie, które powinno skupić naszą uwagę to tryb pracy aparatu. Sugeruję całkowitą rezygnację z ustawień automatycznych. Mój aparat ustawiam w tryb AV (priorytet przysłony) pozwalający ręcznie ustawić wartość przysłony aparatu. Dla mniej wtajemniczonych kilka zdań na ten temat. Skala przysłon obejmuje ciąg liczb określających ilość światła, które dostanie się przez obiektyw do wnętrza aparatu (zazwyczaj: 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11, 16...). Im mniejsza liczba, tym więcej światła przechodzi przez obiektyw. Przełączenie przysłony o jedna liczbę w górę powoduje zmniejszenie ilości światła dwukrotne. Poza ilością światła za pomocą przysłony można również sterować tzw. głębią ostrości. im bardziej otwarta przysłona - tym mniejsza głębia ostrości. Małą głębią ostrości możemy wyizolować fotografowany obiekt z tła. Duża głębia ostrości pomaga odwzorować ostro tak obiekty bliskie jak i dalekie.

    Ponieważ głębia ostrości zależy także od ogniskowej obiektywu (im dłuższa ogniskowa tym mniejsza głębia ostrości) trudno w tym punkcie o jakieś konkretne recepty. Fotografia kwiatowa lubi raczej mniejsze zakresy głębi ostrości toteż będziemy się poruszać raczej w dolnym zakresie skali przysłon.

    Tu wyjdzie na jaw pierwsza bolączka aparatów kompaktowych. Bez wnikania w szczegóły techniczne powiem tylko, iż ciężko uzyskać kompaktem małą głębię ostrości mimo nawet maksymalnego otwierania przysłony. Tu lustrzanki cyfrowe są na znacznie lepszej pozycji. Użycie makrokonwertera (soczewki nasadkowej makro) bądź pierścieni pośrednich dodatkowo zmniejsza głębię ostrości.

    Kolejne ustawienie dotyczy autofocusa (automatycznego ustawiania ostrości).
     Zazwyczaj aparaty cyfrowe posiadają tzw. wielopolowy autofocus z automatycznym wyborem miejsca ustawienia ostrości. Trafienie takim automatem z ostrością w miejsce, o które nam chodzi graniczy często z cudem. Jeśli aparat posiada ręczny wybór punktu ustawiania ostrości natychmiast z tej możliwości skorzystajmy. W moim aparacie ustawiłem na stałe środkowy punkt i sprawdza się to całkiem dobrze.
     Kolejnym problemem jest ustawienie autofocusa w odpowiedni tryb pracy. Zazwyczaj mamy wybór pomiędzy ustawianiem ciągłym (all servo) lub ustawieniem jednorazowym (one shot). Osobiście korzystam z tego drugiego ustawienia. Aparat ustawia ostrość i blokuje ją na czas trzymania wciśniętego do połowy spustu migawki.

    Kolejne przydatne ustawienie będzie dotyczyło sposobu pomiaru światła przez aparat. Zazwyczaj występują trzy rodzaje pomiaru: matrycowy (uśredniony z całości kadru), partialny (w moi aparacie mierzone jest ok 9% powierzchni kadru w centrum), punktowy (3% i mniej). Nieocenione usługi oddaje tu pomiar punktowy. Aparat dokonuje pomiaru w tym punkcie obrazu, który mu wskażemy.

    Jakość zapisu fotografii starajmy się ustawić na możliwie dobrą. Jeśli nasz cyfrak ma możliwość zapisu zdjęć w formacie RAW bez wahania go użyjmy. Wymaga on co prawda sporej ilości czasu poświęconego obróbce zdjęcia, lecz odwdzięczy się nam znakomitą jakością gotowej fotografii. Używajmy zawsze największej dostępnej rozdzielczości zapisu zdjęć.

    Warto również znaleźć możliwość ustawiania korekcji naświetlania. Często przy fotografowaniu kwiatów zachodzi konieczność jej korygowania.

    Przed fotografowaniem warto zapoznać się z instrukcją obsługi aparatu i potrenować zmianę ustawień, aby podczas sesji nie sprawiały one kłopotów. Czasami oświetlenie jest dobre przez kilkanaście sekund i studiowanie w tym czasie menu aparatu w poszukiwaniu potrzebnych funkcji przeważnie pozbawia nas szansy zrobienia dobrego ujęcia.

Witam!

Oficjalnie informuje, że forum jest otwarte!

Zapraszam wszystkich do rejestracji! Już wkrótce powstanie kadra.

Pozdrawiam
Administrator